همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•

به نام خدای رنگین کمان

بعد از دیدن این ۴ روز، دیگه شک کردن به اینکه تاریخ این انقلاب پر شکوه توی آذر یا دی ماه ثبت میشه برام دشواره

ایرانم

۲۴

۲۵

۲۶

خدای عزیزم، دوست دارم پستی که ۲۷ آبان میذارم، تعریف و تمجید از اتفاقای پر شکوه این سه روز باشه :')

تهران زیبا

این روزا عاشق گشتن توی خیابونا هستم

تهران زیباتر و رنگی‌تر از همیشه شده

آدما خوشتیپ، خوشرو، مهربون، شجاع و امیدوار هستن

پر از حس تحسین و دلگرمی شدم

این وطن و آدماش، دوباره زنده شدن

دیگه کسی رو نمیبینم که به روزی که سوت آزادی زده میشه و همه دارن شادی میکنن، ذره‌ای شک داشته باشه

روزی رو میبینم که دیگه شبا توی دفترچه‌ام از آرزوی آزادی کشورم نمینویسم و این مورد هم مثل خیلی از موارد دیگه تیک خورده و به وقوع پیوسته...زنده باد ایران من :)

درد

مگه میشه این خشم و نفرت رو هضم کرد؟!

دلم میخواد دوباره به فضای امن رحم مادرم برگردم، هرچند که تا وقتی این خاک اشغاله، تو رحم مادر هم جای هیچ امنیتی نیست!

ایران من، از ته دل میخوام دوباره مادری بشی که فضای امن فرزندانت میشی

بچه‌هات عزادارن...