حافظ میگه میخوای برگردی

صد در صد بیشتر از هر کسی، این خودمم که از ذهن فراموشکارم حالم بهم میخوره

یادم رفته چقد سوهان روحم بودی و باعث شدی به خاطرطرز فکرم، فک کنم که کَمم!

یادم رفته که انقد کثافت بودی که هرروز ازم میپرسیدی که من ناراحتم که انقد تا اینجای زندگیت حال بهم زن بودی؟!

یادم رفته که هر کسی تو رو کنارم میدید بی برو برگرد نگاه پر از تعجبی بهم میکرد و تو که میرفتی میپرسید از انتخابت مطمئنی؟!

یادم رفته که چون پایه ی همه کثافت کاریات نبودم، هروقت که دلت میخواست غیبت میزد

میبینی...؟!

فک میکردی ملکه ی عذابتم...فک میکردی افتادم توی زندگیت تا جواب همه ی بد بودناتو بخوای پس بدی

هیچوقت نخواستی اینطوری نگاه کنی که شاید آخرین شانست بودم برای آدم شدن!

نمیدونم نفهمیدی یا خودتو زدی به نفهمی؟!

ولی از نظر من یه احمق بودی که دوس داشتی فک کنی همه چی اتفاقیه...

میدونی حقیقتا منم هیچوقت نفهمیدم که تو چی بودی توی زندگیم؟!

جواب کدوم کارم بودی؟! یا خیر سرت میخواستی چه شانسی باشی برام؟! تو که به غیر از گُه زدن به زندگیم کار دیگه ای بلد نبودی...

ولی متاسفم که انقد فراموشکارم!

متاسفم که هنوز دوسِت دارم...

پیشیِ احمقتر! حقا که خودتو خوب شناختی...یک گربه صفتِ محض!

اما خب هنوزو نمیتونم برات آرزوی بدی داشته باشم...! :)

.

جوجه شاعر احمق برام فال گرفت...حافظ میگفت...‌هوف ولش کن!