از دهه ی هفتاد!

امروز رهگذر بیکاری رو دیدم که دقیقا دو سال پیش توی پارک لاله اومده بود مخمو کار گرفته بود!!

پسری که چند ماهی از خودم کوچیکتر بود و حسابی کله اش بوی قرمه سبزی میداد!(هرچند بیشتر حال میکرد که اینطوری به نظر بیاد)

حالا کاری نداریم که خیلی عجیب بود که امروز شناختمش!

اون آدم، دو سال پیش بهم گفت که توی زندگیش هر چیزی که خواسته رو تجربه کرده و حالا وقتشه که بمیره(آره گنده گوزی  زیاد میکرد!)

وقتی که دیدمش دلم خواست برم جلو و بگم هنوز زنده ای که!

راستی که حرف زدن چقد راحته...