همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•

ع ج ی ب

یه حالتِ عجیبی دارم

انگار معلقم!

آره این میتونه نزدیک ترین توصیف باشه...

توی این حالتِ تعلیق، که خودش به اندازه ی کافی یه مجهولِ تمام عیاره، احساس گم شدگی هم میکنم!

من کیَم واقعا...؟!

سال ۹۹ خیلی سال متفاوتیه...قطعا نه میشه گفت خوبه و نه بد!

اما به شدت دگرگون کننده بوده و هست و قطعا توی این دو ماه باقی مونده ازش، خواهد بود!

احتمالا حجم زیادی از اطلاعات بهم سرازیر شده و مغزم ریده!

برای همین توصیفِ حال الانم اینجوری شده.

معلق...سردرگم...دگرگون...

انگاری یه معمایی که نمیدونم چیه، جلوی رومه که هیچ ایده ای برای حل کردنش ندارم! :)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد