امروز برای اولین بار توی عمرم، از خودم دفاع کردم!
تجربه ی به یاد موندنی ای بود...من خودم و تواناییم رو باور کردم.
بالاخره خودمو دیدم!
میتونم بگم ۹۰٪ حرفای گفتنی ای که توی سرم بودن و حق داشتم بگمشون رو گفتم...و برای اولین بار، بعد از پشت سر گذاشتنِ یک سری حاشیه ی شخمی، خودمو سرزنش نکردم که چرا حرف نزدم؟!
از دستِ این سالِ نود و نهِ پر از چالش! :)
پر از تموم شدن و در نهایت نوعی شروع شدن...
چقدر احساس سبکی میکنم ازینکه پای تصمیمم وایسادم و از وستادژ بیرون اومدم! ^__^
امیدوارم طوری زندگی کنی که سالها بعد ، وقتی نگاهت به این پست افتاد خوشحال باشی بابت تصمیمی که گرفتی
مچکررررم