همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...

همینه که هست...

نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•

30 اسفند

آخرین پستِ قرن!

مثه همیشه، لحظاتِ آخرِ سال، توی ذهنم، روزایی که گذروندم رو چک میکنم!

سال ۹۹ :)

قرنطینه، کنار گذاشتنِ عادتِ سیگار، ترم آخر، پایان نامه، پایین و بالا شدنای رابطه ی خودم و امیر، سرکار رفتن، مدیتیشن کردن و بدست آوردنِ افکار جدید، رسما راننده شدن، بالاترین سرانه ی مطالعه، دیدنِ فیلمای بیشتر، خوشنویسی، ابتلا به کرونا، واگذاری صور، رفتنِ شقایق، بیرون اومدن از سرکار، بیشترین میزانِ درآمد از رشته ام و...

سالِ به شدت مسخره ای بود حتی با وجود پیشرفت و نگرشِ جدید نسبت به زندگی!

پر از انواع "از دست دادن" بود...

دیگه مسخره ام میاد بگم، امیدوارم فردا که میشه، یه شروعِ خوب و متفاوت برای هممون بشه!

دیگه بهتره امید واهی ندیم...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد