یه موزیکی رو پیدا کردم که یه جایی از موزیکه حس میکنم توی کهکشان، معلقم و لبخند جاودانه ای روی لبام نقش بسته...
نیازمند تعلیقم!
مدتی "نیست" باشم،
کز کنم یه گوشه ی طبقه بالا،
زل بزنم به نور ریسه ها،
با خدا خلوت کنم،
بعدش باهم بریم سرخه حصار،
میون درختای کاج،
تا میتونم داد بکشم،
بعدش بریم اورینت،
براش توی دفترچم از احوالاتم بنویسم،
دستشو بذاره روی شونم و بگه حواسم بهت هست،
برگردیم خونه و بخوابم...دو روز بخوابم!
:)))
مدتی(نیست)باشم
nice
تنکس
یه جایی تو کهکشان،معلق، ذهن خالی از همه چی با یه لبخند ملیح جاودانه... :)
اینو چند بار تجربه کردم، یکی از آرزوهام اینه که دنیای بعد از مرگ هم همینطور باشه
دنیای بعد از مرگ، هر طور که راجبش فکر کنی، میشه
اینارو تو از کجا میدونی دختر ؟
من چیزی نمیدونم :)
:)))