گرفتگی دل

چه دلم گرفته!

و ازون وقتاییه که کاری ازم ساخته نیست برای خوب کردن این حال :)

شاید باید دفترچمو باز کنم و بنویسم

شاید باید مدادمو بردارم و تصویرسازی کنم

شاید باید بلند شم به پوستم برسم

شاید باید یه قسمت فرندز ببینم

شاید باید سازمو بگیرم دستم و این حال بد رو بشورم

شاید باید عود روشن کنم و یه ربع مدیتیشن کنم

شاید باید کتاب بخونم

چقدر سرگرمیام انفرادی هستن! و چقدر الان دوست دارم به جای این کارا با یکی حرف بزنم!

حالم وقتی بد شد که بابا صدای ساز زدنمو شنید و گفت از قبلا ضعیفتر ساز میزنی و من بهش گفتم بسه دیگه این مرض کمالگرایی، من واسه دل خودم ساز میزنم و میخونم، قرار نیست بتهوون بشم!

و حالم وقتی بدتر شد که چند دقیقه ای به اخبار گوش دادم و حس کردم دیگه زندگی کردن بسه!

باید بیشتر مراقب ورودی‌های ذهنم باشم :)))