اندر احوالات

خب خب بعد از مدتی حال خرابی، الان خوبم

خوبم ولی یه مقداری از مدار برنامه‌ریزیم خارج شدم!

توی این مدت، با بابا صحبت کردم و ازش خواستم بهم به چشم یه بزرگسال نگاه کنه و آزادی عمل بیشتری بهم بده؛ موفقیت آمیز و دلگرم کننده بود...امیدوارم به مرور زمان، بهتر و بهتر بشه

متوجه شدم که باید وارد عمل بشم تا بابا هم کم کم خیلی چیزا براش عادی بشه!

هفته ی دیگه، اولین سفر تفریحی که هیچ‌کدوم از اعضای خونواده باهام نیستن رو میرم...اونم جنوب :)))

تو هفته ای که گذشت، جوجه شاعر اومد مرخصی اما دعوامون شد و چند روزی رو برای گذروندن اوقات قشنگ، از دست دادیم!

دوباره آخرین شب قبل از رفتنش رو توی پارک الهام سپری کردیم و رفت

ببینیم در نهایت چی میشه؟! میتونه برگرده؟!

یا حداقل اگه قرار به موندنش شد، مرخصی‌های خوبی بتونه بگیره تا این یک سال و نیمم بگذره...

ما که چهار سال و نیمه که با وجود شهاب‌سنگ باریدن روی سرمون، هنوز این ارتباط رو حفظ کردیم، این یک سال و نیمم روش!