همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•
همینه که هست...
نفس های عمیقِ یک مغزِ پوک •_•درباره من
پیوندها
دستهها
ابر برجسب
مطلب خنده دار سخنان دکتر علی شریعتی ترول خنده دار دکتر علی شریعتی داستان زیبا داستان کوتاه مطلب طنز ترول جالب داستان کوتاه و جالب سخن دکتر علی شریعتی نوشته های دکتر شریعتی دکتر شریعتی طنز ترول باحال ترولبرگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- روند نزولی
- پنچر
- اولین حاضری ۱۴۰۳
- جمع بندی ۱۴۰۲
- تهران پیمنت
- اندر احوالات
- نمکهای روی زخمهای تغییرات!
- تصمیماتی برای پاکسازی
- نقدهایی به شخص خودم
- فروپاشی روانی
- اندر احوالات رابطه!
- مَرد
- این روزا
- تولدی دیگر!
- ......
- تو هیچی...
- همکار
- ریکاوری
- از شنبه
- همینه که هست...
- تغییر
- فَوَقَعَ ما وَقَعَ
- امان
- از کتابِ درختان راه میروند
- شکاف
بایگانی
- اردیبهشت 1403 2
- فروردین 1403 1
- اسفند 1402 4
- بهمن 1402 4
- دی 1402 5
- آذر 1402 5
- آبان 1402 10
- مهر 1402 4
- شهریور 1402 5
- مرداد 1402 6
- تیر 1402 1
- خرداد 1402 3
- اردیبهشت 1402 6
- فروردین 1402 2
- اسفند 1401 4
- بهمن 1401 5
- دی 1401 1
- آذر 1401 1
- آبان 1401 4
- مهر 1401 6
- شهریور 1401 2
- مرداد 1401 5
- تیر 1401 3
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 7
- فروردین 1401 8
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 12
- دی 1400 17
- آذر 1400 13
- آبان 1400 7
- مهر 1400 7
- شهریور 1400 8
- مرداد 1400 6
- تیر 1400 3
- خرداد 1400 8
- اردیبهشت 1400 4
- فروردین 1400 4
- اسفند 1399 5
- بهمن 1399 4
- دی 1399 4
- آذر 1399 3
- آبان 1399 2
- مهر 1399 10
- شهریور 1399 6
- مرداد 1399 8
- تیر 1399 8
- خرداد 1399 6
- اردیبهشت 1399 8
- فروردین 1399 10
- اسفند 1398 12
- بهمن 1398 4
- دی 1398 3
- آذر 1398 4
- آبان 1398 7
- مهر 1398 7
- شهریور 1398 4
- مرداد 1398 2
- تیر 1398 1
- خرداد 1398 2
- اردیبهشت 1398 5
- فروردین 1398 2
- اسفند 1397 9
- بهمن 1397 6
- دی 1397 1
- آذر 1397 1
- آبان 1397 2
- مهر 1397 1
- شهریور 1397 2
- مرداد 1397 5
- تیر 1397 6
- خرداد 1397 7
- اردیبهشت 1397 7
- فروردین 1397 9
- اسفند 1396 14
- بهمن 1396 10
- دی 1396 10
- آذر 1396 2
- آبان 1396 8
- مهر 1396 5
- شهریور 1396 9
- مرداد 1396 7
- تیر 1396 17
- خرداد 1396 10
- اردیبهشت 1396 4
- فروردین 1396 3
- اسفند 1395 9
- بهمن 1395 14
- دی 1395 2
- آذر 1395 2
- آبان 1395 2
- مهر 1395 4
- شهریور 1395 3
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 3
- خرداد 1395 1
- اردیبهشت 1395 4
- اسفند 1394 1
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 1
- مهر 1394 1
- شهریور 1394 1
- مرداد 1394 3
- تیر 1394 3
- خرداد 1394 2
- اردیبهشت 1394 1
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- بهمن 1393 1
- دی 1393 1
- آذر 1393 4
- آبان 1393 4
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 4
- مرداد 1393 6
- تیر 1393 6
- خرداد 1393 10
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 4
- اسفند 1392 6
- بهمن 1392 6
- دی 1392 12
- آذر 1392 8
- آبان 1392 23
- مهر 1392 16
- شهریور 1392 18
- مرداد 1392 22
- تیر 1392 13
- خرداد 1392 3
- اردیبهشت 1392 5
- فروردین 1392 2
- اسفند 1391 2
- بهمن 1391 1
- دی 1391 2
- آذر 1391 4
- آبان 1391 2
- مهر 1391 7
- شهریور 1391 7
- مرداد 1391 5
- تیر 1391 3
- خرداد 1391 4
- اردیبهشت 1391 1
- اسفند 1390 1
- بهمن 1390 3
- دی 1390 4
- آذر 1390 5
- آبان 1390 4
- شهریور 1390 3
- مرداد 1390 2
قداستی در کار نیست!
خب در مورد عنوان، نمیدونم حقیقتا کلمه‌ی درستی رو به کار بردم یا چی؟
به هر حال مهم نیست...
این مدت خیلی از باید‌های ذهنم و هر آنچه که مقدس میشمردم رو دور انداختم!
جالبه...
مثلا چیزهایی که تحت عنوان تلاش هنری انجام داده بودم رو یک سریشون رو پاره کردم انداختم دور!
دیگه اورینت رو مکان مقدسی که هیچوقت رفتن بهش رو نباید کنار بذارم، نمیدونم(بماند که امشب اونجا بودم ولی ۳ ماهی بود که نمی‌رفتم و حقیقتا قرار نیست خیلی برم...جریان اینه که متوجه شدم اکثر اوقات ناراحت که هستم، میرم اونجا)
دیگه قرار نیست نوشتن "گنجینه" ها ادامه پیدا کنه(دفتر یادداشت‌هایی که با ثبت تاریخ و مکان و روزمرگی پر میشدن و بیشتر زمانی که حالم خوش نبود داخلشون مینوشتم)
دیگه قرار نیست روزمرگیام رو توی سوسک سیاه یا اینستام ثبت کنم(البته که این حرف دلیلی بر تعطیل شدن سوسک سیاه نیست!)
دیگه نمیخوام متعصبانه به "هنرمند بودن" نگاه کنم و از خودم توقع داشته باشم تک تک جنبه‌های حرفه‌ام رو دنبال کنم!
دیگه نمیخوام خودم رو ملامت کنم که چرا تصویرسازی نمیکنم؟ چرا ساز نمیزنم؟ و هزارتا چرای دیگه...
دیگه نمیخوام کمدام پر از یادگاری و کارت ویزیت باشه
دیگه قرار نیست همه چی بر طبق نقشه و با ترتیب وسواس گونه انجام شه!
دیگه نمیخوام این مرض کمالگرایی، ثبت کردن، نوستالژی بازی و هر چی که فکرمو مشغول کنه و وقتمو بگیره رو همراه خودم داشته باشم!
ولی من خیلی دوست دارم برم اورینت..
چون مهتابی هاش منو یاد خونه قدیمی مون میندازه :)
حس میکنم همین کافیه تا برام مقدس بشه
بسم الله الرحمن الرحیم
تو کیستی که اینجا اومدی و اورینت رو هم میشناسی و برات مقدسه؟ :/
قبلنا اگه میخواستی اسمت نقطه باشه، ۳ تا نقطه میذاشتی
کلک میخواستی با یه نقطه اضافه‌تر گمراهم کنی؟ :)))
I know you maaaaan
I sure you know me..but I like to be unknown because unknowns are more attractive
Of course I would like to invite you to Holy Orient one day :))
قبلا هم بهت گفته بودم که فرقی نداره تو نگاه من جذاب باشی یا نه؟ :)
افسوس که ذات قداست، با غم گره خورده!
جای تو باشم، هیچوقت پام رو جایی مثل اورینت نمیذارم
جالب شد، دارم در لحظه که کامنت میذاری، جواب میدم!
فقط نگاه تو نیست ،، آدما بعضی وقتا یه چیزایی خلق میکنن ،،، که ممکنه عمرش صد برابر خودشون باشه :))
فکن ، یه روزی منو تویی وجود نداریم ولی شاید این وبلاگ موندگار باشه..
بنظرم چند خطی هم برای آیندگان بنویس :)))
اینم دیدگاه جالبیه
حتما، برای آیندگان مینویسم اگه حالی بود
فعلا که ۱۱ ساله دارم برای مریمِ آینده مینویسم و متوجه شدم مریم آینده هیچوقت حوصله نداشته چرندیاتم رو بخونه...
فکن این وبلاگ یه روزی مقدس بشه.. وبلاگ مریم آینده :))
ولی کلا چیزایی که منو یاد گذشته میندازن خیلی برام جذابه .. شایدم یجوری مقدس باشه .. البته نمیپرستمشون ولی دوست دارم دست نخورده باقی بمونن
انگار پروژه های مقدس سازی از همین جاها شروع میشه.
منم خیلی اینجوری بودم
یادمه چند سال پیش یکی ازهمین قدیس‌های زندگیم بهم گفت بزرگتر که میشی، دیگه این داستانای مقدس‌گونه از سرت میفتن
و گویا راست میگفت!
البته این اتفاق وقتی میفته که بیشتر سعی میکنی در لحظه زندگی کنی و گذشته اهمیتش رو برات از دست میده